نوه امامخميني(ره) به طور قاطع، نامزدياش در انتخابات رياست جمهوري را رد كرد. به گزارش ايسنا، حجتالاسلاموالمسلمين سيدحسن خميني كه در آستانه سي و چهارمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي صحبت ميكرد، افزود: اين شايعات هميشه مطرح بوده و ما هم نميتوانيم دائم تكذيبيه صادر كنيم، اما چون اخيرا مطرح شده ميگويم كه نامزدي من در انتخابات آينده رياست جمهوري كاملا منتفي است. وي در بخش ديگري از سخنان خود گفت: اكنون اگرچه مطالب و نقدهاي زيادي درباره ابعاد شخصيتي علمي و اجرايي امام(ره) مطرح است، اما فضايي كه در بخشهايي از جامعه، بخصوص خارج از كشور عليه امام(ره) ايجاد ميشود، مبتني بر نقدهاي تاريخي يا فلسفي آرا و عملكرد امام(ره) نيست؛ بلكه بيشتر بر مبناي لجاجت و از سر مخالفت با وضع موجود به مخالفت با امام(ره) ميپردازند. سيدحسن خميني تاكيد كرد: البته جرياني در داخل و همچنين جرياني در خارج اصرار دارد وضع موجود را با ايده و آرمانها و عملكرد امام(ره) يكي معرفي كند و هيچگونه تفكيكي را نپذيرد و برخي هم معتقدند در مقابل اين جريان بايد تصوير مستقلي از آرا و عملكرد امام ارائه كرد تا افكارعمومي بتواند قضاوت صحيحتري در مورد امام خميني(ره) داشته باشد، اما به نظر ميرسد باز هم بخش عمده جامعه، نه براساس آنچه امام(ره) بود، بلكه براساس كارآمدي امروز نظام در تامين نيازها و دادن احساس آرامش به مردم در مورد ايشان قضاوت ميكنند و بهترين راه براي دفاع از امام(ره)، كارآمد كردن نظام است. وي درباره قضاوت در مورد تجربه تاريخي و اجرايي امام(ره) نيز گفت: واقعيت آن است كه درباره وقايع تاريخي بدون در نظر گرفتن شرايط آنها نميتوان قضاوت كرد و نميتوان با توجه به شرايط امروز و يا پيوند زدن حادثهاي در امروز با واقعهاي در ديروز، اقدام به نتيجهگيري در مورد آنها كرد؛ بنابراين براي قضاوت در مورد گذشته، بايد به صورت علمي و تاريخي بحث كرد، اما اكثر قضاوتهايي كه اكنون در مورد شرايط دوران امام ميشود، بيش از آنكه مبتني بر واقعيات تاريخي و در نظر گرفتن شرايط حادثه يا تصميم امام باشد، مبتني بر تاثير پذيرفتن از وضع موجود در قضاوت كردن در مورد عملكرد گذشته است كه اين يك مغالطه در تحليل است. سيدحسن خميني با تقسيم شخصيت امام خميني(ره) به دو بخش نظريهپردازي و اجرايي گفت: در بعد نظريهپردازي، امام به مثابه يك ايدئولوگ محسوب ميشود كه يك فلسفه سياسي خاص را در چارچوب ولايت فقيه ابداع كرد و اين بخش نظريهپردازي مربوط به بعد فقهي امام است؛ همان بعدي كه همواره در حوزههاي علميه مورد بحث و بررسي بوده است و بحث پيرامون آن نه تنها موجب ابطال آن نميشود، بلكه آن را منسجمتر خواهد كرد. وي بعد دوم شخصيتي امام خميني(ره) را تجربه تاريخي و اجرايي ايشان دانست و تاكيد كرد: امام(ره) در بعد اجرايي با رهبري مبارزات مردمي ايران، انقلاب اسلامي را به پيروزي رساند و نظام جمهوري اسلامي را تاسيس و تثبيت كرد. نوه امام خميني(ره) افزود: حيثيت تاريخي امام؛ مجموعهاي از قضاياي شخصيه و خارجيه است، در حاليكه امام بهعنوان فيلسوف سياسي؛ از گزارهها و قضاياي حقيقيه تشكيل يافته است و اهل فن ميدانند كه نميتوان به وسيله قضاياي شخصيه و خارجيه به تحليل يك نظام فلسفي پرداخت. وي خلط ميان اين دو بخش شخصيت امام خميني(ره) را براي نقد ايشان يك مغالطه دانست و افزود: استفاده از تجربه اجرايي براي زير سوال بردن مباني فكري انديشه امام(ره) و بالعكس، نوعي مغالطه است و بايد اين دو بخش شخصيتي از هم تفكيك و جداگانه مورد بررسي قرار گيرد.